sahip olamadıklarından vazgeçemez insan

Kırılmış bardak, kendi kendine yanan sigara ve yan koltukta her şeyden habersiz yatan kedi

Benim olmayan hayatta yaşadığım sarhoşlukla bir o yana bir bu yana savrulmanın verdiği yorgunluk.

Kimim ben sorusu için geç kalmış bir ben.

Düşündü adam

Geç kalınmışlıkları

Ardından sessiz sedasız kaçışları

Kaçmak hep sessiz mi olurdu?

Bu sefer olmamıştı.

Ardında bıraktığı büyük harabe yerle bir olmuş, büyük bir çığlık gibi yerini suskunluğa bırakmıştı.

Unutmak yalan

Gecelerce karşılıklı susuşlar

Küllerin ardına gizlenmiş olmanın verdiği gizem yalan olmuş, alev alev yanmıştı.

Adam giderken düşünmüş müydü ?

Başlaması güç olanı bitirmek nasıl da kolay olmuştu.

Herkes bıyık altından sessizce gülerken adam sadece susmuş ve gitmişti.

Sahip olamadıklarından vazgeçemez insan.

O sahip olabilmiş miydi şarkıların arkasına saklanmış aşka?

Aşk yalan olmuş

Gözler kapanmış

Her şey kaldığı yerden devam etmeye çalışmıştı.

Kaldığı yerden nasıl devam eder insan?

Nasıl susuşlar,çığlıklar yok olabilirdi ?

Kimsenin bilmediği bir sır nasıl gün yüzüne çıkmadan kaybolabilirdi?

Büyük günahlar büyük acılar getirirdi.

Büyük suçlar yalnız işlenmezdi.

En büyük suç ortaklığı hep sessiz sedasız yok olurdu ya

Yok olmamıştı.

İçinde kocaman sorular bırakmıştı bu sefer.

Sorular büyük

Özlemler derin

İnsan görmeden nasıl dokunabilir hayata ?

Adam dokundu.

Adamlık cesurluktu ya..

Bilirdi bunu hayatı boyunca hep cesur olan adam.

İlk defa cesur değildi.

Sadece sustu.

Bir kayığa atladı ve yok oldu gülüşlerden.

Bir rüyaydı en güzel yerinde uyandı.

Saate baktı 11’i geçmişti.

Etrafa baktı genç kız.

Sigarası sönmüş, bardak hala kırık ve kedi hala uyuyordu.

Ecm Ylmz

Ocak-2012