Bir koşturmaca giriyor şehre.
Sadakat zırhına tırmanmış menekşeler asılı duvarda
Sümbüller etrafı kuşatmış kanatları ağır keyfiyetle
Şehir de vakit dua okunup yağmur dileme vakti
Vakit akşam ezanına yetişmeye çalışan imamın vakti
Dalgalara savaş açıp da göl de olduğunu unutan çocuğun vakti
Vakit yalancı yabanların seyre daldıkları
Ve ardından alaylanıp korna çaldıkları vakti
*
Saat geç olmuş.
Koşturmacalar yerini bulmuş
Menekşeler zırhından arınmıştı
*
Bir öğle yeli çıkıp giderken, acıdan kor olmuş kalbe iyilik
gelmez
Ölümü çatlatırcasına kıskanan güneş kalmaz etrafta
“Yalnız yanlışlıkların adı konuyor
adı konmuyor
ayrılıkların”
Diyen şair kadar iyi gelmez bir kedinin tınısı
*
Şairler ölse geceler kime yanardı doktor ?
O şair ölse kelimeler kime ağlardı
*
Benim bir şiirim olsun
Adı konmamış, kafiyeleri ağıtlanmamış şiirim
Benim bir şiirim olsun doktor
Okuyana kekremsi tatlar bırakan
Tükürüğünden midesini yakan
Bir şiir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder