Yastıkları ıslatan şiirler, geceye emanet eder çocukları

Bir şiir düşüyor geceye

Bir şiir üşütüyor yatağımı

Bir şiir yastığıma

"Günahları için ağlayan kim varsa 

Kanatlarıyla okşar onu melekler

Boğulmaktan hıçkırıyorum

Hıçkırmaktan boğuluyorum gece

Kalbini kalbime akıtıyorum doktor

Kalbimi dua eden ellerine bırakıyorum

..Bilmez misin,atından ayrı düşen bir vezir 

Zehir gibi çoğaltır kanında yalnızlığı

..Hoşgeldiniz.Buyrun.İşte kalbim. 
Adımı unuttuğum zamanlarda RUKNETTİN'im 
Gövdesi ihlal edilmiş bir yetimim. 
Şu kapıdan buyurun, az ilerisi kalbim. 

Benim kalbim bir ıslahevidir doktor. 
Yetim bir çocuk durmadan azarlanır içinde 
Benim kalbim gövdesi ıslahevlerine çakılı bir kuştur 
Uçmayı bilmeden ölür kenar otellerde 
Kalbim ıslah olmaz bir kuştur doktor 
Tıkanır,ölür metropollerde.

..Ve bir aşkı ayrılığa                                 
Yakıştırabilir misiniz doktor."

Varlığına şükür ve dua ile.

02.12.2013

02:05