Senin hiç sevdiğin oldu mu doktor? diye yanaştı hafif kavruk kız. Hiç kavuşamadığın oldu mu ? Ben çok sevdim de ondan burdayım.
-İstemedi mi ailen?
Yok ailem ses etmedi de o beni istemedi
dedi. Hafif yutkundu, ben de onu istemedim.
Özgürlüğün çığlık attığı yerde
geçti bu konuşmalar. Cam çerçeve her yerdeydi nasıl özgür olsundu genç kız. Gururu
ailesinin kapattığı ve tedavisinin bitmesine rağmen almaya gelmedikleri akıl hastanesinde
bile sessiz sedasız devam ediyordu.
Sevseydin anlardın beni. Bana deli diyorlar ama değilim ben. Deliysem de kime ne?? Hem aşktan güzel sebep mi var delirmeye?
geleceğim, bekle dedi, gitti
ben beklemedim,
o da gelmedi
ölüm gibi bir şey oldu.
ama kimse ölmedi
ben beklemedim,
o da gelmedi
ölüm gibi bir şey oldu.
ama kimse ölmedi
Özgürlüğün demir parmakların ardında saklanmadan umarsızca ortaya
çıktığı yer akıl hastaneleri. Orda herkes saf, en doğal haliyle.
Versene bir
sigara diye yanaştı ardından 22 yaşındaki güzel kız. Dostluğumuzu pekiştirmekti
amacı, sigara bahane. O sizin sürekli yargısızca infaz ettiğiniz gönül
eğlendirdiğiniz kızlardan yalnızca biri.
Benim işim içki içirmek, hem paramı kazanıyorum hem de bana
güzel sözler söylüyorlar mutlu oluyorum. 3 yaşındayken yolu yurda düşüyor. Orada
ki günlerini özlemle anlatıyor halbuki.Yuvamda her şey güzeldi diyor. Adı yuva
ya belki onun huzurunu düşürüveriyor çelimsiz gölgesine.
21.08.2013