Bugün de yasamız çıkmadı Anna.
Baban şimdi aramızda olsa yasama organındaki büyüklerimize
oedipus kompleksinin ne menem bir şey olduğunu anlatırdı.
Belki insanın kendi sorunlarıyla yüzleşmesinin öneminden dem
vurur, onları da psikoloji tarihinde önemli gelişmelere olanak sağlayan 5-6
hastasının içine dahil ederdi.
Sevgili Anna;
Baban aramızda olsaydı, kendi kendine bir şeyler
yapmaya çabalayan hiçbir yetkisi olmayan “anketör” psikologların çok değer
görüyorlarmış gibi kendilerini mutlu etme çabalarına hangi savunma
mekanizmasını uygun görürdü merak ediyorum.
Sahi ne çok bastırdık değil mi Anna büyüklerimizin bizi yok
saymalarını?
Sonra aramızdan 3-5 ukalayı çıkarttık psikiyatrların
karşısında dursun diye.
-Neden psikiyatristlere karşı bu öfke? denildiği vakitte,
- Çünkü onlar bilmiyorlar ruh tahlilini. Pis onlar, kötü. diye ilk okul
seviyesinin üzerine çıkamayan yorumlar yapmaya başladılar, yine alay konusu olduk.
Bilemediler mi Anna bir psikoloğun önce kendi ruhunda ki
çatışmaları çözümlemesinin gerçek bir psikolog olması için en önemli koşul
olduğunu?
Hangi eğitimi almış olursan ol, hangi okuldan mezun olursan
ol kendini bilmeden karşındakini çözemeyeceğini, aktarımların arasında boğulup
gideceğini göremediler mi?
Freud nasıl bir babaydı bilmiyorum ama güzel adam uzaktan.
Aynı zaman insanı olsaydık karşılıklı sigara bile içerdik belki. Oral dönem
takılmalarımızla alay edip bir nefes daha tüttürürdük elimizde ki mereti.
Sevgili Anna,
Baban şimdi oralarda seninleyse selamını ilet. Çünkü bugün
ben bir psikologcuk olarak ona çok şey borçlu olduğumuz kanısındayım.
Wundt’un kızının selamı var de. O anlar.
10.05.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder